Terras weer open op 1 juni? Zo pakt deze Deventer horecaondernemer dat aan!

Paul Klösters runt samen met zijn vrouw Anke de horecabedrijven St. Tropez en St. Maxime in Deventer. Twee goedlopende zaken die net als de rest van de horeca in Nederland door de coronacrisis plots moesten sluiten. Voorzichtig kijken ze nu weer naar de toekomst. Lees hoe Paul met zijn zaken zichtbaar blijft in coronatijd en hoe hij op 1 juni weer zo goed mogelijk van start wil gaan.

Oproep: Heb jij een goed idee dat je graag met ons wil delen? Stuur dan een mail naar marketing@drukwerkdeal.nl.

Hoe heb jij deze coronaperiode beleefd? Helemaal aan het begin denk je, dat zal wel meevallen. De berichten uit China waren serieus, maar dat was een ander continent. En op een gegeven moment komt het dichterbij, in Italië verergert de situatie. Medewerkers gingen op wintersport en we vroegen ze of dat nou wel een goed idee was. We kregen rare blikken. En toen werd het 15 maart. De zondag dat we moesten sluiten. ’s Middags hebben we met elkaar overlegd. Dit voelt niet goed, dachten we. Morgen gaan we sluiten. Ondanks dat de omzetten toen al aardig terugliepen, was het dat weekend heel druk in de zaken. De beslissing om alles te sluiten hing ook al in de lucht, dat voelde je. We dachten, we kunnen beter zelf die beslissing nemen, dan is het klaar.

Na overleg met de stadsmanager hadden we alles klaargezet om te sluiten. Posters voor aan de deuren, brieven voor werknemers, dat soort dingen. En toen kwam de persconferentie om half zes en moesten we om zes uur dicht. Dat het zo snel moest, kwam toch nog als een behoorlijke klap. ’s Avonds hebben we met de teams bij elkaar gezeten, een borrel gedronken en het vertrouwen uitgesproken naar onze mensen. De periode wordt onzeker. Maar wat er ook gebeurt, we blijven vooruit kijken. En als we weer opengaan, zijn onze bedrijven er weer. Omdat heel Nederland hetzelfde overkwam, denk je dat het wel normaal zal zijn. Ik voelde een soort gelatenheid.

En dat is een gekke ervaring, omdat je als ondernemer gewend bent om te vechten. Als je terras voller zit dan verwacht, regel je personeel, waar je ze ook vandaan moet halen. Als een nieuw gerecht op de kaart niet loopt, bouw je dat om en maak je iets nieuws. Nu was die vechtlust even helemaal weg. Er was niets om voor te vechten, er mocht niets.

Wat heb je gedaan om toch contact te houden met je gasten? Het zal wel niet zo lang duren, dachten we. Drie weken dicht was de eerste aankondiging, misschien vier. Langzamerhand kwam het moment van opening steeds verderop te liggen. Maar in de tussentijd moet je toch iets doen. We startten St. Triviant, een spelletje dat de gasten thuis konden spelen. Dat was leuk, we kregen een hoop aandacht op social media. We hebben gemerkt dat contact met je gasten houden belangrijk is. Laten weten dat je er nog bent, dat het goed met je gaat, dat mensen er straks op kunnen rekenen dat je er weer staat. Na een aantal weken zijn we toch gaan nadenken over afhalen. Vol in de wetenschap dat we daar geen geld mee gaan verdienen. Maar wel belangrijk om te laten zien dat je er nog bent. Toen hebben we met ons team een take-away bedacht. Binnen anderhalve week hebben we een concept bedacht met boxen en uitingen, allemaal in St. Tropez- en St. Maxime-stijl. En daar ben ik supertrots op, echt enorm. Onderdeel van de formule van onze gelegenheden is natuurlijk goed eten en drinken. Maar ook de sfeer en de ambiance. De manier waarop we dingen doen, waarop we communiceren met gasten. Dus hebben we grappige ansichtkaarten bij onze afhaalmenu’s zitten, we hebben het bestickerd met onze eigen logo's en slogans. Nu zien we foto’s van gasten die een picknickbox besteld hebben, dat eerst uitstallen met dat leuke kaartje en die sticker de goeie kant op en dat op Instagram plaatsen. Die uitstraling is heel belangrijk.

Vanaf 1 juni de horeca deels weer open. Je hebt daarvoor een plan gepresenteerd bij de gemeente. Een aantal weken geleden werd er vanuit de gemeente gevraagd, ondernemers, wat willen jullie straks? Hoe kunnen wij jullie helpen? Die handschoen hebben we opgepakt. Op basis van de vergunde vierkante meters heb ik een ontwerp gemaakt waarbij elke horecaondernemer op de Brink (het belangrijkste horecaplein van Deventer, red.) zestig procent extra terrasruimte krijgt. Alles moet veilig en dan is dat het maximaal haalbare. Door voor iedere ondernemer zestig procent te doen, is het bij de ondernemers goed gevallen. Ook bij de gemeente. Die moeten daar nu uitsluitsel over geven.

Hoe ga je dat aanpakken? Veiligheid is heel belangrijk. Dus willen we het goed afhekken en zorgen voor goede bewegwijzering. Communicatie met gasten willen we graag uniform doen met de Deventer horeca, zodat het in de hele stad hetzelfde is. Denk aan straatstickers voor de looprichting, tape voor de afstand, bordjes voor de toiletten, borden waarop we de regels communiceren. En het moet een beetje smoel hebben per horecazaak. Zodat wanneer je straks de Brink oploopt, het ook gewoon een mooi plein is. Vergis je trouwens niet. Door zestig procent extra terrasoppervlak, kunnen we in de nieuwe situatie nog steeds maar circa zeventig procent van ons terras kwijt. Wat niet betekent dat je ook die zeventig procent omzet draait. Want de werkwijze is veel gecompliceerder. Vanuit de branche wordt geschat dat de omzet ergens tussen de dertig en vijftig procent zal zijn. Ik denk dat pas als er een vaccin is, we weer kunnen dromen van waar we zaten. Los van dat ik me ook veel zorgen maak over hoe de economie dan gaat. Maar dit plan helpt nu in ieder geval een eerste stap te maken.

Je hebt zelf een voortrekkersrol hier in Deventer. Wat kun je vanuit die rol aan ondernemers meegeven die in hetzelfde schuitje zitten? Voor nu is het voor horecaondernemers belangrijk dat ze aangesloten blijven bij de gemeente. Het is een probleem dat we samen moeten oplossen. Ik zou willen dat de gemeentes ondernemers ook de ruimte geven daarin. Dus niet te veel op de controlerende stoel gaan zitten maar veel meer voorwaarden scheppen en dan loslaten. Anders is het niet te doen.